00031
رنگ ِ پاییز...
شروعی دیگر
در امواج ِ مشوش ِ رنگهای گرم بر لباس درختان
و سرمای خاص و زیبایش...
و نم نم باران هایش
پرواز ِ قطرات ِ روح های سرگردانمان
به سوی نقطه ی مرکزی جهان
و تمزکز ِ برگها
برای فرود آمدن
بهترین ام در کنار ام نشسته بود امروز
و من در آغوشش غرقه
و شعر ِ زیبایی را با موهایش نجوا میکرد
و آفتاب به اش حسرت میورزید
و دنیای پیچیده ی من ، با بی خیالی
به دورش میچرخد...
چرا که برایم ، معنی دار است ،
و احساسات و درگیریهای درون ام را
اوست آرام بخش...
رنگها در چشمش میچرخند
در قهوه ای ِ عمیقش غرقه میشوند
و زیبا
و با شیطنت و ذوق ِ خاصی
همراه
چنین اند
عشقهای فراموش ناشدنی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد